Stefán Reynisson

Eitthvað hefur hún Álfheiður misskilið starfslýsingu sínu. Það er ekki "EINVALDUR ALLRA HEILBRIGÐISMÁLA" heldur starfsmaður íslenskra þegna sem á að framfylgja lögum og reglum.

Hún hefur sýnt það í þessu máli (og öðrum) að hún er að missa sig af valdasýki og hefur lítinn áhuga á "litla fólkinu" s.s. unglæknum eða sjúkraliðum og núna missir hún sig yfir starfsmanni sem taldi sig vera fylgja réttum boðleiðum (og allt lítur út fyrir að hann gerði það) en hún er ósátt og vill áminna mann fyrir að vinna vinnuna sína vel og ekki eftir hennar einkasmekk.

 Þetta væri fyndið ef að þetta væri ekki svona sorglegt að óhæfir ráðherrar nái að halda völdum.

Þessi ríkisstjórn þarf að fara og ekki seinna en núna! Ríkisstjórn sem tefli fram manneskjum eins og Álfheiði og Svandísi Svavars (svo ekki sé minnst á Jóhönnu Sigurðardóttir sem forsætisráðherra) er algerlega vanhæf og það er sorglegt að stjórnarflokkarnir hafi ekki hæfari manneskjur innan sinna vébanda.

Vanhæf ríkisstjórn, nýja ríkisstjórn!

	Bréf byggt á „misskilningi“
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Það er eitthvað mikið að (eða að vera að fela eitthvað mikið) þegar forrystumaður samningsnefndar ICESAVE neitar að koma fyrir fjárlaganefnd daginn sem á að greiða atkvæði um ICESAVE og skuldbindingu Íslands á þessum hrikalega samningi!

Þarna er bara verið að vísvitandi blekkja alþingi á algerri örlagastundu. Það á að skikka manninn til að mæta eða fresta atkvæðagreiðslunni!

En því miður mun það ekki gerast. Vinstri stjórnin á eftir að lemja þetta mál í gegn og lemja menn til hlýðni í þessu máli!

Þetta er nú ljóta málið og framganga stjórnvalda í þessu máli hefur verið þeim og íslendingum til skammar. Núna ná þeir að trompa þetta með því að fela gögn og neita að tala við fjárlaganefnd.

Vanhæf ríkisstjórn!!

	Svavar neitaði að mæta á fundinn
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Núna er kominn tími fyrir íslensku þjóðina að fara að huga að sparnaði í stjórnsýslunni og það er úr nægu að ráða og margt smátt sem má fara að skera niður. Auðvitað þarf að huga að því að skera niður sem minnst í helstu velferðarhlutunum svo sem heilbrigðiskerfi og menntamálum en það þarf samt að skera niður og því þarf að fara að taka erfiðar ákvarðanir.

Ein góð leið til að spara pening er að leggja niður forsetaembættið sem hefur verið ekkert annað en klappstýrustarf fyrir útrásarvíkinga síðasta árið. Forsetinn er nær eingöngu heiðursembætti en kostar íslensku þjóðina miklar fjárhæðir á hverju ári.

Í fyrsta lagi er forsetinn sá eini sem má hafa hærri laun en forsætisráðherra (sem ég bara skil ekki þar sem að forsetinn hefur ekkert ákvörðunarvald nema við undirritun laga og nýtir það vald aldrei (aðeins einu sinni verið notað)) og kostar það þjóðina því tugi milljóna á ári eingöngu í launakostnað. Annað mál er að ferðalög forsetans eru alltaf á kostnað íslensku þjóðarinnar og greiðum við annan eins kostnað í ferðalög forsetans þar sem hann gefur viðtöl við erlenda fjölmiðla og þarf svo að leiðrétta allt sem hann segir eftir á.

Í þriðja lagi þá er eitt helsta starf Forsetans að halda stórar og miklar veislur og eyðir forsetaembættið tugum milljóna í veisluhald fyrir erlenda og innlenda gesti.

Auðvitað er eitthvað af þessum peningi ágætlega varið en núna er komið að miklum sparnaðartíma fyrir íslenska ríkið og þá verður að skera niður í öllum ónauðsynlegum útgjöldum.

Því er borðliggjandi að leggja niður ónauðsynleg embætti og Forsetaembættið er ónauðsynlegt og dýrt og getum við því sparað okkur mikinn pening með því að leggja þetta embætti niður. Þeim peningi er betur varið í heilbrigðiskerfinu eða í menntamálakerfinu.

Það er talin almenn vitneskja að það er ódýrara yfir lengri tíma að halda núverandi kúnnum en að finna nýja.  Þetta á sérstaklega við í niðursveiflu eins og er núna.

Þess vegna er að mjög mikilvægt fyrir fyrirtæki að greina núverandi viðskiptavini sína (hverjir kaupa mest, hverjir hafa mesta vaxtamöguleikann, hverjir eiga í bestum samskiptum við okkur, fyrir hverjum erum við mikilvægastir) og nota þá greiningu til að finna þá kúnna sem borgar sig mest að auka samstarfið við og fjárfesta í þeim. Þetta þarf svo að gera aftur og aftur þar sem ytra umhverfið er sífellt að breytast!

Það er hægt að finna aukin tækifæri innan núverandi kúnna og auka samstarfið til að finna „win-win" aðstæður fyrir báða aðila. T.d. með því að auka sameiginlega fjárfestingu í markaðssetningu eða með því að taka saman á sig lækkun á álagningu og ná að lækka verð á vörunni til að auka sölu.

Þetta er best gert með því að auka samskiptin við viðskiptavininn, fara saman í greiningu á markaðnum sem þið eruð að vinna á og finna sameiginlegan vinkill sem getur búið til jákvæða úrkomu fyrir báða aðila. Þið getið fundið vinkla sem að ykkur datt ekki í hug í sitthvoru lagi en saman getið þið fundið vandamál hjá þeim sem þið eruð með lausn á hjá ykkur.

Eitt sem þarf að hafa hugann við í svona aðstæðum er að „víkka" sambandið. Það þýðir að ef að nær öll samskipti fara í gegnum eina manneskju hjá viðskiptavinunum, leggið ykkur fram við að fara í gegnum fleiri samskiptaaðila og aukið þannig tengslapunktana og aukið líkurnar á að halda viðskiptunum þó að aðaltengiliðurinn fari frá fyrirtækinu.  Þetta hjálpar einnig að fá öðruvísi upplýsingar frá ykkar viðskiptavini og passar að þið fáið ekki bara einsleitar upplýsingar frá sama aðilanum. Fjármálastjórar og markaðsstjórar gefa venjulega mjög mismunandi upplýsingar vegna þess að þeir líta mismunandi á málin og það er mjög gott að fá báðar hliðar til að fá rétta mynd af aðstæðum hjá viðskiptavininum.

Gott ráð til að láta viðskiptavini vita að þeir eru mikilvægir er að bjóða þeim á óformlega fundi og fara á mjög léttum nótum yfir samstarfið. Passa þarf að hafa þetta ekki of óformlegt en gott er að bjóða upp á léttar veitingar og ræða annað en bara viðskipti. Reyna skal að kynnast viðskiptavininum og hans áherslum.  Annað mikilvægt er að reyna að auka þín eigin viðskipti hjá þessum viðskiptavini eins og hægt er og einnig beina eins mörgum öðrum viðskiptavinum til þeirra eins og hægt er. Þetta sýnir þeim að viðskiptasambandið er mikilvægt fyrir báða aðila og að þú kunnir að meta þá sem viðskiptavini.

Það er auðvitað alltaf mikilvægt að halda núverandi kúnnum viðskiptavinum ánægðum en í niðursveiflu eykst mikilvægi þess vegna minnkunar markaðsins og mikilvægi hverrar sölu eykst enn meir en áður fyrr þegar efnahagurinn var betri. Því má þetta alls ekki gleymast í núverandi ástandi!

Munið að það eru tækifæri alls staðar, sérstaklega hja núverandi viðskiptavinum!

Til að ná góðum árangri í markaðsstarfi í efnahagsniðursveiflu þá þarf að aðlaga fyrirtækið, vöruna og skilaboðin að nýjum raunveruleika.

Þegar mikill uppgangur er í efnahagnum og viðskiptavinir eiga nægan pening til að eyða þá er hægt að komast upp með að hafa ónákvæma markaðsímynd og óskýr skilaboð(þó innan marka).Þetta skýrist af því að viðskiptavinurinn er oft sjálfur að leita að vörum til að eyða peningum sínum í. Þetta hefur sýnt sig á síðustu árum „góðærisins" þegar fyrirtæki gátu sett næstum því hvaða vöru á markað og verið viss um einhverja sölu, þar sem neysla var mjög mikil og viðskiptavinir voru æstir í að prófa nýja hluti eða sanna stöðu sína í samfélaginu með því að kaupa dýrar vörur.

Núna þegar að efnahagurinn er á niðurleið og neytendur sjá fram á minni kaupmátt í nánustu framtíð þá fara viðskiptahættir og neyslumynstur þeirra að breytast. Þeir fara að einbeita sér að kjarnavörum (nauðsynjavörum s.s. mat) og fara að skera niður kaup á ónauðsynjum.  Þá verða fyrirtæki að einbeita sér að því að aðlaga sig að þessum raunveruleika og ganga í skugga um að þeir geti unnið í þessum heimi.

Þá þarf að huga að hinum 4 V-um Philip Kotler. (Verð, Vara, Vettvangur og Vegsauki (Frekar þekkt sem hin 4 P: price, product, place & promotion)).

Verð:Þegar uppsveifla er í efnahagnum þá sjá háverðframleiðendur (high cost) um að stjórna verðinu og aðrir fylgja þeim verðum því að með því að fylgja þeim ná aðrir framleiðendur að auka framlegð sína vegna getu og vilja viðskiptavina til að borga hærri verð en þegar niðursveifla kemur þá taka lágverðsframleiðendur völdin og stýra verðstýringunni á markaðnum. Því þurfa fyrirtæki að minnka framlegð sína við niðursveiflur til að koma í veg fyrir að aðrir lágverðsframleiðendur taki af þeim markaðshlutdeildina og minnki þannig enn meiri tekjur fyrirtækisins.

Vara: Fyrirtæki þurfa að spyrja sig hvort að þeir geti ekki skipulagt vöruval sitt þannig að þeir geti boðið vörur fyrir erfiðan markað og „boom" markað. Ef að salan er að fara hratt niður þá er augljóst að vöruvalið er ekki rétt fyrir núverandi markað og þá þarf að endurskipuleggja vöruvalið. Þetta er samt „long-term" aðgerð sem þarf að vinna vel og á lengri tíma. En hægt er að passa með því að hafa fjölbreytilega birgja, sem geta boðið stórt úrval vara, að hægt sé að bjóða vörur fyrir hvaða markað sem er. Flestir stærri framleiðendur vestræna heimsins eru farnir að bjóða bæði High-end  og Low-cost afbrigði af vörunum sínum til að geta mætt breytilegum markaði. Árferðið þarf bara að ráða áherslunni.

Vettvangur: Fyrirtæki verða að hafa hugann við að neytendur fara frekar í færri og stærri ferðir þegar efnahagsniðursveifla er og vera þá frekar til í að bjóða vörur sínar á stöðum sem falla undir „low cost" ef að þeir eiga þess kost. Gott dæmi um þetta er að Bónus virðist stækka þegar efnahagurinn fer verr og er þetta vegna þess að fólk leitast frekar til að kaupa allt þar sem þeir telja verð vera lægri og sleppa öðrum kostnaði, t.d. bensín kostnaði við að keyra milli búða og aukaálag vegna aukinnar þjónustu (t.d. klukkubúðir sem eru með mun hærri verð).  Því skiptir miklu máli að vera staðsettir með vörur í þeim verslunum sem viðskiptavinir munu færa viðskipti sín til þegar harðnar í ári.

Vegsauki:  Skilaboðin sem fyrirtækið sendir frá sér um vörur þeirra eða þjónustu er sá hluti sem er mögulega auðveldast að breyta hratt og bregðast við ytra umhverfi. Fyrirtæki þurfa að aðlaga skilaboð sín að núverandi aðstæðum og finna leiðir til að koma kjarna vörumerkisins frá sér á hátt sem neytendur skilja, sjá og vilja eignast! Það þarf að keyra á grunnhluta vörumerkisins (gæði fyrir verð, eða lágt verð) og ekki bara keyra á vörumerkinu sjálfu. Það þarf að búa til ágóða fyrir neytandann til að ýta honum í að kaupa vöruna. Þegar ytra umhverfið er í niðursveiflu þá er helsti ágóðinn sem hægt er að selja neytendum „lágt verð" eða „mikil gæði fyrir temmilegt verð".

Þegar búið er að fara yfir þessi skref þá má fara að huga að mjög mikilvægum hlut sem gleymist oft innan fyrirtækja:

Endurskoðun.

Þessa vinnu þarf að vinna stanslaust því að umhverfið, samkeppnin og viðskiptavinirnir eru sífellt að breytast og því má ekki gleyma að fara í gegnum þessa vinnu aftur og aftur (á eðlilegum tímapunktum) og reyna að vera einu skrefi á undan samkeppninni.

Því vona ég að fyrirtæki noti þessa niðursveiflu sem tækifæri til að auka markaðshlutdeild, finna nýjar vörur til að koma á markað og aðlaga sjálfa sig og vörurnar að ytra umhverfi og sjá að það er alltaf ljós við endann á göngunum.

Það eru tækifæri í öllu!